ទំព័រដើម ទេសចរណ៍ ប្រាង្គប្រាសាទបាលិលេយ្យសាងឧទ្ទិសថ្វាយដល់ព្រះពុទ្ធសាសនា

ប្រាង្គប្រាសាទបាលិលេយ្យសាងឧទ្ទិសថ្វាយដល់ព្រះពុទ្ធសាសនា

ប្រាសាទខ្មែរជាបណ្តុំដោយវប្បធម៌ប្រពៃណីជាតិ

0 មត្តិ

សៀមរាប÷ប្រាសាទបាលីលេយ្យ ក្នុងជំនឿព្រះពុទ្ធសាសនាដោយសារ​តែ​មានការ​រីក​ចម្រើន​ផ្នែក​សេដ្ឋកិច្ច ឥទ្ធិពល​សាសនាការងារ​មនុស្សធម៌សង្គមកិច្ចការ​ប្រណាំងប្រជែង​ស្នាដៃ​របស់​អ្នកដឹកនាំគេ​សង្កេត​ឃើញ​បុព្វបុរស​ខ្មែរ​ជំនាន់​មុនបាន​កសាង​ប្រាសាទ​យ៉ាងច្រើន​សន្ធឹកសន្ធាប់​ពាសពេញ​ផ្ទៃ​ប្រទេស ។

ប្រាង្គប្រាសាទខ្មែរ

សំណង់​ប្រាសាទតូច​ធំដែល​មាន​ក្បាច់ចម្លាក់​ល្អ​ប្រណីត ហើយ​ខ្លះ​មាន​គុណ​ភាព​ល្អនិង​មួយ​ចំនួន​រង​នូវ​ការ​បំផ្លិចបំផ្លាញ​ស្ទើរ​អស់ប៉ុន្ដែ​កេរតំណែល​ទាំងនេះ​បាន​ក្លាយជា​សម្បត្ដិ​មរតក​វប្បធម៌​ដ៏​មាន​តម្លៃ​ក្នុង​ការ​ទាក់ទាញ​ភ្ញៀវ​ទេសចរ​ពី​គ្រប់​មជ្ឈដ្ឋាន ។

ចំណែក​ប្រាសាទ​បាលីលេយ្យ​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​បរិវេណ​ប្រាសាទ​អង្គរធំ​កសាង​នៅ​ក្នុង​សម័យ​មហានគរ គេ​សង្កេត​ឃើញ​ក្បាច់​ចម្លាក់​ទាក់ទង​នឹង​ពុទ្ធប្រវត្ដិ​យ៉ាងច្រើន ហើយ​ត្រូវ​បាន​គេ​អះអាង​ថាបុរាណ​ស្ថាន​នេះ​ឧទ្ទិស​ថ្វាយ​ចំពោះ​ព្រះពុទ្ធ​សាសនា​ដែល​ជាទី​ពេញ​និយម​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​សម័យ​កាលនោះ ។
ប្រាសាទ​បាលីលេយ្យ​ស្ថិត​នៅ​ក្បែរ​ទី​ព្រះ​លាន​ស្ដេច​គម្លង់​ទឹកដី​សៀមរាប គឺ​នៅ​ខាងលិច​ប្រាសាទ​ទេពប្រណម្យ ។

ប្រាសាទបាលិលេយ្យ

បុរាណ​ស្ថាន​នេះ​គេ​សង្កេត​ឃើញ​ស្ថិត​នៅ​លើ​គ្រឹះ​៣​ជាន់​មាន​ជណ្ដើរ​គ្រប់​ទិស ដែល​ភាគច្រើន​មាន​ចម្លាក់​រឿងរ៉ាវ​ទាក់ទង​រឿង​ពុទ្ធប្រវត្ដិ​ត្រង់​ផ្នែក​ហោជាង​ផ្ដែរ និង​ជញ្ជាំង​នៃ​ប្រាសាទ ហើយ​សំណង់​ប្រាសាទ​ផ្នែក​ខ្លះ​បាក់បែក​អស់​មួយ​ចំនួនដែល​ជា​ហេតុ​នាំ​ឲ្យ​ពិបាក​ក្នុង​ការ​រក​ឈ្មោះ​អ្នក​កសាង ។​ ប៉ុន្ដែ​អ្នកខ្លះ​អះអាង​ថា​ប្រាសាទ​ដ៏​ចំណាស់​នេះ​កសាង​ក្នុង​រជ្ជកាល​ព្រះបាទ​ធរណិន្ទ្រវរ្ម័ន​ទី​២ (គ.ស​១១៥០-១១៦០)នា​សម័យមហានគរ​ដើម្បី​ឧទ្ទិស​ថ្វាយ​ចំពោះ​ព្រះពុទ្ធ​សសាសនាហើយ​សម័យ​ក្រោយ​មក​ទៀត​ក៏​ត្រូវ​បាន​ព្រះបាទ​ជ័យវរ្ម័ន​ទី​៧ កសាង​បន្ថែម​ដើម្បី​បង្រួបបង្រួម​សាសនានិង​អភិវឌ្ឍន៍​ប្រទេស​ជាតិ​ឲ្យ​មាន​ការ​រីក​ចម្រើន ។

ចម្លាក់បុរាណលើជញ្ជាំងប្រាសាទ

នៅ​កំពែង​នៃ​ប្រាសាទ​ដែល​សេសសល់​កសាង​ពី​ថថ្មបាយក្រៀមចំណែក​តួ​ប្រាសាទ​កសាង​ពី​ថ្មភក់​មាន​ក្បាច់​រចនា​រស់​រវើក​គួរ​ឲ្យ​គយគន់​ ព្រមទាំង​មាន​គោបុរៈ​មួយ​ចំនួន​ទៀត​ផង ។

រូបចម្លាក់​ជា​ច្រើន​លើ​ជញ្ជាំង​លើ​ទ្វារ ផ្ដែរ ហោជាង គឺ​មាន​រឿង​ពុទ្ធប្រវត្ដិ​ជា​ច្រើនដូច​ជា​ពុទ្ធប្រវត្ដិ​ឈរ​ធ្វើ​សមាធិ ចូល​និព្វាន មនុស្ស​អង្គុយ​គោរព​ហែហម​ព្រះ​អង្គ​ពែនភ្នែនដោយ​មាន​សត្វ​ដំរី ស្វា​កំពុង​ថថ្វាយបង្គំនិង​សត្វ​ឃ្មុំ​ធ្វើ​ជា​ផ្លិត ។​ នៅ​ផ្នែក​ម្ខាង​ទៀត​ព្រះ​អង្គ​ទ្រង់​សម្ដែង​ធម៌​ទេសនាព្រះពុទ្ធ​ទ្រង់​ជួប​ជាមួយ​នាង​ពពិម្ពាយសោធរាជ និង​រាហ៊ុល​កុមារ​ជា​បុត្រា ៕

អត្ថបទពាក់ព័ន្ធ